Tajemniczy ogród

     "Tajemniczy ogród" to niezaprzeczalna perełka literatury nie tylko dziecięcej, na stałe zapisana w historii powieści obyczajowej, tuż obok takich wiekopomnych dzieł jak "Ania z Zielonego Wzgórza", czy "Pollyana". Frances Hodgson Burnett wykazała się naprawdę dobrym piórem spisując losy 9 - letniej Mary, krnąbrnej i rozpieszczonej córki zamożnego urzędnika. Jej styl pisania jest nie tylko lekki i utrzymujący w zaciekawieniu i napięciu, ale też - jak na czas wydania powieści - bardzo nowoczesny. Miałam ogromne szczęście, mogąc przeczytać lekturę w starym, ślicznym, ponoć najlepszym ze wszystkich jakie zostały wydane na polskim rynku wydaniu z roku 1968. Pożółkłe, pachnące minionymi latami strony i oryginalne ilustracje nadają książce nastroju i klimatu.
     Mary Lennox urodziła się w kolonii w Indiach. Była bardzo brzydkim i chorowitym dzieckiem ważnego urzędnika państwowego i jego pięknej, wytwornej żony, która zamiast zajmować się córką, poświęcała czas na bale i przyjęcia. Mary wychowywała wiec służba, a ponieważ niczego jej nie odmawiano, stała się dziewczynką nieznośną, niesympatyczną, która zawsze musiała być w centrum uwagi. Pewnego dnia wybucha epidemia cholery. Na chorobę umierają wszyscy mieszkańcy posiadłości, oprócz właśnie Mary. Osierocona dziewczynka trafia pod opiekę swego wuja (niezbyt zainteresowanego swoja siostrzenicą, nie ma nawet ochoty jej oglądać) do Anglii, do posiadłości Misselthwaite. Pod wpływem ostatnich przeżyć, Mary staje się jeszcze nie milsza w stosunku do służby i próbuje wymusić w niej szacunek. Poznaje jednak dobroduszną służącą Martę. Jest ona sympatyczna i szczerze życzliwa, udaje jej się także obudzić w Mary zainteresowanie otaczającą ją przyrodą. Mary odkrywa dziwny ogród, otoczony wysokim murem, do którego nie można się dostać... W nocy zaś słyszy krzyki jakiegoś chłopca. Czy rozwiąże tajemnicę wielkiego domu i tajemniczego ogrodu?
     "Tajemniczy ogród" jest uznawany za najlepszą powieść Burnett (autorki "Małej księżniczki" i "Małego lorda") i jest popularną lekturą w szkole podstawowej, ale ja myślę, ze każdy dorosły powinien po nią sięgnąć. Książka zawiera w sobie wiele "dorosłych" wątków, które dzieciom najpewniej uciekają.
Jest to literatura obyczajowa, ale oczywiście zawiera w sobie coś fantastycznego. Tytułowy ogród to malowniczy, zapomniany zakątek, bardzo zaniedbany, jednak za sprawą Mary wrócił do dawnej świetności. Natura odgrywa zresztą dużą rolę w całej powieści, a jej uzdrowicielska siła zamienia Mary w osobę radosną i szczęśliwą, Dicka Sowerby zaś czyni zdrowym, silnym i mocnym.
     Książka jest po prostu wspaniała. Dostarcza wzruszeń i działa na wyobraźnie. Myślę, że to jedna z piękniejszych książek z dzieciństwa i lektur szkolnych. Mam do niej duży sentyment. Podoba mi się także jej przesłanie (jedno z wielu, które można odkryć w książce) - uczy, że nie można być wrogo nastawionym, zwłaszcza do osób, które chcą nawiązać z nami kontakt. Zachęcam do przeczytania "Tajemniczego ogrodu" wszystkich tych, którzy chcą powrócić na chwilę do czasów dzieciństwa, oraz tych, którzy nigdy nie czytali tej powieści. Dla mnie ponowna lektura tej książki, po tylu latach była czymś magicznym i wspaniałym.
     Podkreślę jednak, żeby szukać starszych wydań tej książki, dlatego że nowe przekłady odbiegają od oryginału i treść jest często zmieniona.


Autor: Frances Hodgson Burnett
Wydawnictwo: Nasza Księgarnia
Liczba stron: 252
Ocena: 6/6

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Antykwariatowi Stara Dobra Książka: