19 lutego 2014

Balzac

     "Ojciec Goriot" to jedna z najbardziej ambitnych, wnikliwych i przejmujących książek i nie jest to jedynie moja opinia. Ten tytuł został napisany przez bardzo znanego w świecie literackim autora, Honoriusza Balzaca. Jest to chyba najbardziej przejmująca i według mnie najlepsza z pośród wszystkich jego dzieł, która kiedyś była nawet obowiązkową lekturą szkolną, niestety coraz rzadziej można się z nią spotkać w szkole. Nie jest to powieść trudna ze względu na język czy styl pisania, ani też zbytnio wydumana i poważna, czy po prostu nudna. Moim zdaniem jest to po prostu niezwykle wzruszający obraz rodziny, w której więzy i relacje uczuciowe poddane są ciągłym próbom, niestety ich wyniki nie są pozytywne. To opowieść o tym, jak dalekie są sobie osoby, które pozornie powinny być dla siebie najważniejsze.
     Honoriusz Balzac to pisarz francuski i niedoszły prawnik. Jego pasją od zawsze była literatura i by móc spełniać swe marzenia i realizować się w zawodzie, porzucił studia prawnicze właśnie na rzecz pióra. Trzeba przyznać, że była to dobra decyzja, a przerwana nauka na pewno się przydała i można ją odczuć w postaci pięknego języka jakim posługuje się autor w swoich książkach.  Wielokrotnie starał się wzbogacić w biznesie, jednak to właśnie pisanie przyniosło mu sławę. Był zakochany w polskiej arystokratce Ewelinie Hańskiej, którą poślubił kilka miesięcy przed swoja śmiercią. Pozostawił ponad 100 powieści, czytanych i lubianych do dziś.
     "Ojciec Goriot" to smutna historia o ojcu dwóch wyrodnych córek, zatraconych w luksusie i sławie. Akcja powieści dzieje się w małym pensjonacie w Paryżu, gdzie mieszka Goriot. Po wielu latach zasłużonej pracy, postanowił on zakończyć swoja pracę i wycofać się z interesów. Jednak jego odpoczynek nie będzie zwykłą, starczą sielanką. Jego dwie córki, Anastazja i Delfina, kobiety sukcesu, prowadzą własne życia pełne blichtru i samo zatracenia, kompletnie nie zważając na ojca. Ich egoizm i samouwielbienie powoli niszczą je same, lecz kobity zachłyśnięte wielkim światem, zdają się tego nie widzieć.  Goriot przygląda się temu z żalem i bólem w sercu. Jednak swój żywot w Paryżu wiodą także i inni mieszkańcy, goście pensjonatu, którzy również przeżywają wiele rozterek i problemów.
     "Ojciec Goriot" jest przede wszystkim dogłębną analizą różnych charakterów, różnic kulturowych, światopoglądowych. To momentami zaskakująca, ale i wzruszająca i nie rzadko śmieszna próba zastanowienia się nad samotnością i życiem człowieka, relacjami rodzinnymi i towarzyskimi. Mimo, że książka nie jest pisana językiem potocznym, czyta się ją bardzo dobrze właśnie ze względu na treść, a będąc już na jej końcu, trudno nie pomyśleć o starych porzekadle, że "z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciach, a ten ci przyjacielem, którego nie widać na co dzień".

Autor: Honoriusz Balzac
Wydawnictwo: Czytelnik
Liczba stron: 215
Ocena: 5/6
http://staradobraksiazka.pl/

2 komentarze:

  1. Ja musiałam tę książkę przeczytać, ponieważ występowała ona w moim temacie do matury, średnio mi się podobała :p

    OdpowiedzUsuń